Restauratie Moerputtenbrug Den Bosch
Na de eerste testfase van de restauratie van een landhoofd en drie pijlers van de Moerputtenbrug heeft Nico de Bont de restauratie van de overige 32 pijlers en het andere landhoofd van deze historische brug afgerond.
Na aanvankelijke plannen tot sloop werd de brug in 1995 een rijksmonument en in 1997 heeft Staatsbosbeheer de brug aangekocht. De brug was na de sluiting van de lijn ernstig in verval geraakt en er bladderde giftige loodmenie af die in het onderliggende water en de kwetsbare natuur terechtkwam. Om deze vervuiling te stoppen en de brug te conserveren is in opdracht van Staatsbosbeheer in april 2004 begonnen aan de restauratie.
Een jaar eerder hebben we in een proefrestauratie onderzocht hoe we de restauratie het beste konden aanpakken. Bij de proefrestauratie waren drie van de 35 pijlers, drie brugdelen en het landhoofd aan de Bossche zijde gerestaureerd. Daarna zijn eerst de in totaal 36 welijzeren brugdelen gerestaureerd. Hierbij is ruim 13 ton oude lagen verf en teer afgestraald. Daarna is er 9.000 liter verf op gespoten in de oorspronkelijke okergele kleur. De brug werd na voltooiing van dit werk toegankelijk voor wandelaars als onderdeel van de door Staatsbosbeheer in de Moerputten uitgezette wandelroutes.
Na een pauze van enkele jaren werd de restauratie in 2009 voortgezet met het herstellen van het door de tand des tijds ernstig beschadigde metselwerk van de brugpijlers. Als eerste was de noordzijde van de pijlers aan de beurt. In december 2010 werd de zeshonderd meter lange spoorbrug in zijn geheel verplaatst en werd vervolgens de zuidzijde onder handen genomen. In de voegen waren soms complete struiken gegroeid, maar ook vegetaties van bijzondere muurplanten die waar het kon behouden zijn gebleven. In mei 2011 werd de brug definitief heropend voor wandelaars.
Historie
De Moerputtenbrug maakte deel uit van het zogenoemde "halve zolen lijntje" tussen Lage Zwaluwe en 's-Hertogenbosch, dat tussen 1879-1890 is aangelegd voor onder meer het transport van (half)fabricaten van de schoenenindustrie in de Langstraat. De naam "halve zolen lijntje" zou kunnen verwijzen naar het feit dat het traject slechts in enkelspoor is uitgevoerd, terwijl gerekend was op dubbel. Daarom zijn de brugpijlers zo breed.
De pijlers en landhoofden zijn in baksteen gemetseld, afgedekt met hardsteen, de taluds zijn bedekt met Doornikse steen. De doorstroomopeningen tussen de pijlers worden overspannen door geklonken ijzeren vakwerk brugdelen.
Halve zolen lijntje